തിരുവനന്തപുരം: ഹാപ്പി ടു ബ്ലീഡ് എന്ന ക്യാപ്ഷന് സമൂഹമാധ്യമങ്ങളില് ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് കാണാം. എന്നാല് വേദനകൊണ്ട് പുളയുന്ന, എല്ലാ അര്ത്ഥത്തിലും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്ന ആര്ത്തവത്തെ റൊമാന്റിസൈസ് ചെയ്തുകൊണ്ട് ‘ഹാപ്പി റ്റു ബ്ലീഡ്’ എന്ന് എങ്ങനെ പറയാന് സാധിക്കുമെന്ന് ശ്രുതി തന്റെ ഫേസ്ബുക്കിലൂടെ ചോദിക്കുന്നു.
വ്യക്തിപരമായി ഏറ്റവും വെറുക്കുന്ന ദിവസങ്ങള് ആണ് ആര്ത്തവദിനങ്ങള്. ആദ്യ ദിവസം മുതല് തുടങ്ങുന്ന അടിവയറ്റിലെ സ്ഫോടനം, നടുവേദന, യോനീവേദന, കാലുവേദന എന്നിങ്ങനെ വേദനകളുടെ പല പര്വ്വത്തിന്റെ ദിവസങ്ങളില് ഒന്ന് ടോയ്ലറ്റില് ഇരിക്കാന് പോലും പറ്റാത്ത വിധം കുഴങ്ങുമ്പോള് എവിടുന്നാണ് ഈ ഹാപ്പിനെസ്സ് വരേണ്ടത്?? എന്ന് ശ്രുതി ചോദിക്കുന്നു.
നല്ല പൊതുകക്കൂസുകള് ഇല്ലാത്തതിന്റെ പേരില് കവിഞ്ഞൊഴുകി ഉടുത്തിരിക്കുന്ന തുണിയിലേക്കും പടരും ചോര. സൗകര്യമുള്ള സ്ലീപ്പിംഗ് പൊസിഷന് സാധ്യമല്ലാത്തതു കൊണ്ട് ഉറക്കം പോലും ശരിയാകാറില്ല ആ ദിവസങ്ങളിലെന്ന് ശ്രുതു പറയുന്നു.
ഏഴു ദിവസങ്ങളുടെ ആര്ത്തവകാലങ്ങള്ക്കിടയില് 21 മുതല് 23 ദിവസങ്ങളുടെ ഇടവേളയേ ഉള്ളൂ. പല കാര്യങ്ങളും ഇതിന്റെ വരവിനേയും കൂടി ചേര്ത്ത് പരിഗണിച്ചു കൊണ്ടാണ് പ്ലാന് പോലും ചെയ്യേണ്ടി വരുന്നത്. അങ്ങനെ എല്ലാ അര്ത്ഥത്തിലും ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചു കടന്നു പോകുന്ന എന്റെ ആര്ത്തവനാളുകളെ നോക്കി എനിക്ക് പറയാന് സാധിക്കില്ല ഹാപ്പി റ്റു ബ്ലീഡ് എന്ന്. എന്റെ യോനീചോര്ച്ചയുടെ പേരില് ഒരിക്കലും പുളകം കൊള്ളാന് സാധിക്കില്ല. അതൊരു ശാരീരികപ്രക്രിയയായി ഉള്ക്കൊള്ളുന്നു, അതിന്റെ ബുദ്ധിമുട്ടുകളോട് കൂടി തന്നെയെന്ന് ശ്രുതി കുറിക്കുന്നു.
ഫേസ്ബുക്ക് പോസ്റ്റിന്റെ പൂര്ണ്ണരൂപം
‘ആര്ത്തവസമയത്ത് തങ്ങള് അശുദ്ധര് ആണെന്ന് അഭിമാനത്തോടെ സമ്മതിക്കുന്ന പെണ്ണുങ്ങളെ പോലെ തന്നെ എനിക്ക് മനസ്സിലാവാത്ത മറ്റൊരു വിഭാഗം പെണ്ണുങ്ങളാണ് ആര്ത്തവത്തെ റൊമാന്റിസൈസ് ചെയ്തുകൊണ്ട് ‘ഹാപ്പി റ്റു ബ്ലീഡ്’ എന്ന് തട്ടിനും മുട്ടിനും പോസ്റ്റ് ഇടുന്ന വിഭാഗം. ഈ ബ്ലീഡ് ചെയ്യുന്നതിലെ ഹാപ്പിനെസ്സ് എന്താണെന്ന് തീരെ മനസ്സിലാവുന്നില്ല. വ്യക്തിപരമായി ഏറ്റവും വെറുക്കുന്ന ദിവസങ്ങള് ആണ് ആര്ത്തവദിനങ്ങള്.
ആദ്യ ദിവസം മുതല് തുടങ്ങുന്ന അടിവയറ്റിലെ സ്ഫോടനം, നടുവേദന, യോനീവേദന, കാലുവേദന എന്നിങ്ങനെ വേദനകളുടെ പല പര്വ്വത്തിന്റെ ദിവസങ്ങളില് ഒന്ന് ടോയ്ലറ്റില് ഇരിക്കാന് പോലും പറ്റാത്ത വിധം കുഴങ്ങുമ്പോള് എവിടുന്നാണ് ഈ ഹാപ്പിനെസ്സ് വരേണ്ടത്?? സാനിറ്ററിപാഡും വിയര്പ്പും കൂടി ഉരഞ്ഞു പൊട്ടുന്ന തുടയിടുക്കിലെ നീറ്റല്. യാത്രകളില് ആണ് ഏറ്റവും കഷ്ടം.
നല്ല പൊതു കക്കൂസുകള് ഇല്ലാത്തതിന്റെ പേരില് കവിഞ്ഞൊഴുകി ഉടുത്തിരിക്കുന്ന തുണിയിലേക്കും പടരും ചോര. ഡിസ്പോസ് ചെയ്യാനുള്ള ബിന് ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് നിറഞ്ഞ നാപ്കിന് പൊതിഞ്ഞു ചുരുട്ടി ബാഗില് വച്ച് അതിനുള്ള സൗകര്യമുള്ള ഇടം എത്തുന്നതും കാത്ത് ഇരിക്കുമ്പോള് സൈഡ്സീറ്റും ഇളയരാജയുടെ പാട്ടും ഹെഡ്സെറ്റുമൊക്കെ ഉണ്ടായാലും അസ്വസ്ഥത അല്ലാതെ മറ്റൊരു തരത്തിലുള്ള ആസ്വാദ്യതയും ഉണ്ടാകാറില്ല.
സൗകര്യമുള്ള സ്ലീപ്പിംഗ് പൊസിഷന് സാധ്യമല്ലാത്തതു കൊണ്ട് ഉറക്കം പോലും ശരിയാകാറില്ല ആ ദിവസങ്ങളില്. ശാരീരികപ്രശ്നങ്ങളേക്കാള് അലമ്പാണ് അതിനോട് കൂടെ പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടുന്ന മൂഡ്സ്വിംഗ്സും ആങ്ങ്സൈറ്റിയും പോലുള്ള മാനസികപ്രശ്നങ്ങള്. കണ്ണില്കണ്ടതിനോടൊക്കെ ദേഷ്യം, ക്ഷമ ഇല്ലായ്മ, പെട്ടെന്ന് സങ്കടം വരല് എന്ന് തുടങ്ങി എല്ലാത്തിന്റെയും എക്സ്ട്രീം അവസ്ഥകള് ആണ്.
പ്രിയപ്പെട്ടവരോട് വഴക്കിട്ട് കഴിഞ്ഞ് മൂഡ് ഒന്ന് ഓക്കെ ആകുമ്പോള് തോന്നുന്ന ചടപ്പുണ്ടല്ലോ! പെണ്ണുങ്ങള്ക്ക് കാര്യം മനസ്സിലാകുമെങ്കില് കൂടി ആര്ത്തവത്തിന്റെ ഇത്തരം ചൊടിപ്പിക്കലുകള് ഉള്ക്കൊള്ളാന് സാധിക്കുന്ന/ശ്രമിക്കുന്ന എത്ര ആണുങ്ങള് ഉണ്ടാകും? സൗഹൃദവലയത്തില് ഉള്ള ആണുങ്ങളില് കുറച്ചുപേരോട് ഇത്തിരി സ്നേഹക്കൂടുതല് ഉള്ളത് അവര് ഈ അവസ്ഥകളെ കുറച്ചെങ്കിലും ഉള്ക്കൊള്ളുന്നുണ്ട്, മനസ്സിലാക്കുന്നുണ്ട് എന്ന കാരണത്താല് ആണ്.
ഏഴു ദിവസങ്ങളുടെ ആര്ത്തവകാലങ്ങള്ക്കിടയില് 21 മുതല് 23 ദിവസങ്ങളുടെ ഇടവേളയേ ഉള്ളൂ. പല കാര്യങ്ങളും ഇതിന്റെ വരവിനേയും കൂടി ചേര്ത്ത് പരിഗണിച്ചു കൊണ്ടാണ് പ്ലാന് പോലും ചെയ്യേണ്ടി വരുന്നത്. അങ്ങനെ എല്ലാ അര്ത്ഥത്തിലും ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചു കടന്നു പോകുന്ന എന്റെ ആര്ത്തവനാളുകളെ നോക്കി എനിക്ക് പറയാന് സാധിക്കില്ല ഹാപ്പി റ്റു ബ്ലീഡ് എന്ന്. എന്റെ യോനീചോര്ച്ചയുടെ പേരില് ഒരിക്കലും പുളകം കൊള്ളാന് സാധിക്കില്ല. അതൊരു ശാരീരികപ്രക്രിയയായി ഉള്ക്കൊള്ളുന്നു, അതിന്റെ ബുദ്ധിമുട്ടുകളോട് കൂടി തന്നെ’
Discussion about this post